တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္ေန၀စ္ရွိ ကြ်ႏ္ုပ္၏ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းရွိရာသို႔ အသက္အားျဖင့္ ၄၅-ႏွစ္ခန္႔ရွိေသာ ဦးသူေတာ္ ဟုအမည္ရေသာ အညာသားတစ္ဦးေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုဦးသူ ေတာ္ဆိုသူသည္ ျမန္မာျပည္အညာေဒသတစ္ခုမွျဖစ္ေလ၏။ ငယ္စဥ္က ဘုန္ႀကီး၀တ္၍ သာသနာေဘာင္တြင္ (၈)၀ါခန္႔အထိ ေနဘူးေလ၏။အသက္ႏွစ္ဆယ္ရွစ္ႏွစ္ခန႔္တြင္ သာသနာ့ေဘာင္ တြင္မေပ်ာ္ေမြ႕ေတာ့သျဖင့္ လူ၀တ္လဲကာ ထိုင္းႏိုင္းငံသို႔ တက္ လာခဲ့ေလ၏။ ထား၀ယ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ အေၾကာင္းပါကာ သားသမီးသံုးဦးထြန္းကားခဲ့၏။ယခုအခါ ထိုဦးသူေတာ္ဆိုသူသည္ အလုပ္႐ံုတစ္ခုတြင္ ၀ဏၰျဖစ္ေနေလ၏။ထိုဦးသူေတာ္ဆိုသူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္အား ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပေလေတာ့၏။
ဒီလို ေဗဒင္ဆရာေရ။ က်ဳပ္ကဒီသူေဌးဆီမွာ အလုပ္လုပ္လာ တာလည္း ရွမ္းျပည္တစ္သက္ရွိၿပီဆိုေတာ့ သူေဌးႏွင့္ က်ဳပ္က
လည္း အလုပ္ရွင္နဲ႔အလုပ္သမားဆိုတာထက္ ညီအကိုေတြလို ျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္ထင္တယ္။ က်ဳပ္တို႔ကလူေဟာင္း ေတြ ျဖစ္ေနေတာ့ကာ သူေဌးက သူတကာထက္ေတာ့ နည္းနည္း ပိုၿပီး ဦးစားေပးတယ္ဆိုရမယ္ဗ်။ အင္းၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္မွာ သူေဌးရဲ့ ခြင့္ ျပဳခ်က္နဲ႔ အလုပ္႐ံုထဲမွာ ေစ်းေရာင္းခြင့္ရခဲ့တယ္။ တစ္ႏွစ္လံုး မဆိုးပါဘူး။
အေရာင္းအ၀ယ္ေလးလည္း ေကာင္းပါတယ္။ ေငြပိုေငြလွ်ံ ေလးလည္း အေတာ္စုမိခဲ့ေတာ့ကာ အညာဘက္က ဆင္းရဲတဲ့ စာ သင္တိုက္ေတြမွာ ၀ါဆိုသကၤန္းအပါးေစ့ ကပ္လွဴခဲ့ရတယ္ဗ်။
အခုႏွစ္ေရာက္ေတာ့ အေျခအေနက ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ သူေဌးရဲ့ တူမဆိုတာက ေနာက္ထပ္ေစ်းဆိုင္အႀကီးႀကီး တစ္ဆိုင္ တည္ပါေလေရာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ၿပိဳင္တာေပါ့ေဗဒင္ဆရာရယ္။ ရပါတယ္ ၿပိဳင္ပါ။ ပင္လယ္ေရပဲ ဘယ္သူေသာက္ေသာက္ေပါ့။ က်ဳပ္ကလည္း ဒီေလာက္သေဘာထား မေသးသိမ္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ သူက မေကာင္းဘူးေဗဒင္ဆရာရဲ့။ မတရားတဲ့ နည္းလမ္းေတြန႔ဲ ေကာက္က်စ္တဲ့နည္းလမ္းေတြနဲ႔ လုပ္လာတာ ဆိုေတာ့ က်ဳပ္လည္း ဘယ္ခံႏိုင္မလဲဟု ေျပာေလ၏။
ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က ဘယ္လိုမေကာင္းတဲ့ ေကာက္က်စ္တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ လုပ္လို႔လည္း ဦးသူေတာ္ရဲ့ ဟု ေမးလိုက္ေလရာ ထို
ဦးသူေတာ္က…..
ဒီလို ေဗဒင္ဆရာေရ့။ အရင္ဆံုး အရမ္းအဆင္ေျပေနတဲ့ သူေဌးနဲ႔ က်ဳပ္ကို အဆင္မေျပေအာင္ ရန္တိုက္ေပးတယ္။ က်ဳပ္ခ်ဲ မေရာင္းဘဲ ခ်ဲေရာင္းတယ္တို႔။ အတိုးေတြအမ်ားႀကီး စားတယ္တို႔ လူေတြကို စမတ္ခေတြအမ်ားႀကီးယူၿပီး လူသြင္းေနတယ္တို႔ အစံု ပါပဲေဗဒင္ဆရာရယ္။ သူေဌးကို နားသြင္းတယ္ေလ။ကြ်န္ေတာ္က လည္း ကိုယ္မွမလုပ္တာ မလုပ္ဘူးေပါ့။ ျပန္ရွင္းျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မရဘူး ေဗဒင္ဆရာေရ။ အခုသူေဌးကလည္း အလိုလိုေနရင္း သိပ္မၾကည္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ေနာက္ က်ဳပ္ဆိုင္မွာေစ်း၀ယ္ၿပီး သူ႔ဆိုင္မွာ ေစ်းမ၀ယ္တဲ့ လူေတြဆိုရင္ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ပညာေပးတယ္။ေနာက္ေတာ့လည္း လူေတြက သူ႕ကိုေၾကာက္ၿပီး သူ႕ဆိုင္မွာပဲ သြား၀ယ္ၾကေတာ့ တယ္။ က်ဳပ္ဆိုင္ကို လာခ်င္ရင္ေတာင္ သူ႕ကိုေၾကာက္လို႔ မလာ ရဲၾကေတာ့ဘူး။
အဲဒီေတာ့ ေဗဒင္ဆရာရယ္။ က်ဳပ္ကို အၿပိဳင္အဆိုင္မွာ အႏိုင္ရၿပီး ေစ်းေရာင္းေကာင္းေအာင္၊ လာဘ္လာဘရႊင္လန္း ေအာင္၊ က်ဳပ္ေစ်းဆိုင္ လူမ်ားမ်ားလာေအာင္၊ လူစည္ကားေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးစမ္းပါဗ်ာ။ က်ဳပ္ဒီ၀ါကြ်တ္မွာ ျမန္မာျပည္မွာ ကထိန္ခင္းဖို႔ ရည္ရြယ္ထားလို႔ပါဟု ဦးသူေတာ္က ေျပာေလ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ကြ်ႏ္ုပ္လည္း အသင့္စီမံထားေသာ ေဆးဖေယာင္း မ်ားကိုႀကိဳခ်က္၍ ေအာက္ေဖာ္ျပထားေသာအင္းစမေတာ္ႀကီးျဖင့္ အင္းဖေယာင္းတိုင္မ်ားစီရင္၍ ေပးလိုက္ေလ၏။
မၾကာေသာအခ်ိန္တြင္ ၎ဦးသူေတာ္ႀကီးလာေျပာျပသြား သည္ကား သူေဌး၏ တူမဆိုသူသည္ အလုပ္႐ံုထဲရွိ ျမန္မာျပည္
သား အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္မတည့္သျဖင့္ ထိုသူေဌးမွ ေမာင္းထုပ္ လိုက္ေလ၏။ဦးသူေတာ္ႏွင့္ သူေဌးလည္း ျပန္လည္အဆင္ေျပ သြား၏။ သူေဌး၏တူမေရာင္းခ်ခဲ့ေသာ ဆိုင္ေနရာကိုလည္း ဦးသူ ေတာ္ကို သူေဌးက ေပးေရာင္ခိုင္းခဲ့ေလရာ ဦးသူေတာ္ဆိုေသာ အညာသား ဘုန္ႀကီးလူထြက္ႀကီးသည္ သူရည္ရြယ္ထားေသာ ကထိန္အလွဴကို ျပည့္ျပည့္၀၀ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေတာ့မည္ျဖစ္ ေၾကာင္းလာေရာက္၍ ၀မ္းသာဖြယ္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေျပာျပသြားေလ ေတာ့သတည္း။
0 comments:
Post a Comment