တစ္ေန႔သ၌ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕ရွိ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ အသက္အ ရြယ္အားျဖင့္ (၃၀)ခန္႔ရွိေသာ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုသူ၏ သြင္ျပင္သ႑ာန္မွာ လြန္စြာပင္ပန္း ႏြမ္းနယ္ေနပံု ရေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ၎အား ထိုင္ပါဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာကူညီေပးရမလဲဟု ေျပာရင္း ပက်ပဋိသ ႏၶာရ စကားဆိုရေလ၏။
၎သည္ ကြ်ႏ္ုပ္အခန္းတြင္ ျမတ္စြာဘုရားအား အရင္ရွစ္ခိုးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ကြ်ပ္၏ ေဗဒင္ေဟာေသာ ခံုေရွ႕တြင္ ထိုင္၍ ကြ်ႏ္ုပ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ တဟီးဟီးခ်ံဳးပြဲခ်၍ ငိုေလေတာ့၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း လြန္စြာအံ့အား သင့္၍ သြား၏။ ေခတၱခဏမွ်လည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားေလရာ ထိုသူအား ကြ်ႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ စကား မေျပာႏိုင္ပဲ တိတ္ဆိတ္ဆြံအ သြားရေလေတာ့၏။
၎သည္ (၃)မိနစ္ခန္႔ အားရပါးရ ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေၾကြးေလ၏။ သံုးမိနစ္ခန္႔ၾကာမွပင္ အနည္းငယ္ အငိုတိတ္ သြားေလ၏။ ၿပီးမွ ကြ်ႏ္ုပ္ကိုလည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ၾကည့္၍ ကန္ေတာ့ပါဆရာရယ္ဟု တိုးတိတ္ေၾကကြဲ ေနေသာ အသံျဖင့္ ေျပာေလေတာ့၏။ ထိုအခါၾကမွ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လည္းဗ်ာ။ ဘာအခက္အခဲမ်ား ရွိလို႔လည္း။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာကူညီေပးရမလဲဟု ေမးလိုက္ရာ ၎က....
အေမ့ကို သတိရလို႔ပါ ဆရာရယ္ဟု ေျပာရင္း မ်က္ရည္မ်ား ေတြေတြ က်လာျပန္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း သူ၏စကားသံေၾကာင့္ အံ့ၾသယံုတင္မက က်က္ေသပါ ေသသြားရေလ၏။ အသက္(၃၀)ေလာက္ရွိတဲ့ ေယာက်္ား ရင့္မာႀကီး တစ္ေယာက္က အေမကို သတိရလို႔ ငိုေနတာတဲ့။ ကြ်ႏ္ုပ္ သူ႕ကို အျပစ္မတင္ရက္ပါ။ ကြ်ႏု္ပ္သည္လည္း မ်က္ရည္မက်သည့္္ တိုင္ေအာင္ အေမကို သတိရေသာစိတ္ တမ္းတေသာစိတ္မ်ားျဖင့္ အၿမဲ ငိုေကြ်းေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္အား ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပေလေတာ့၏။
ဒီလိုပါ ဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္နာမည္က ေအာင္မင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ ဇာတိကေတာ့ အညာဇာတိပါ ဆရာရယ္။ ဒီထိုင္းနိုင္ငံကို ေရာက္ေနတာ (၁၀)ႏွစ္ေတာင္ ရွိပါၿပီ။ ေရာက္ကတည္းက ျမန္မာျပည္ကို မျပန္ျဖစ္ေတာ့တာ ဒီေန႔အထိဆိုပါေတာ့။ တစ္ႏွစ္မွလည္း အဆင္မေျပပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ဘ၀က အရမ္းလည္း ၾကမ္းတမ္းလြန္းပါ တယ္။ အင္ဒိုေရာက္ မေလးရွားေရာက္ အစံုပါပဲ။ အလုပ္ဆိုရင္လည္း ေရအလုပ္ ကုန္းအလုပ္ အလုပ္ၾကမ္း အစံု လုပ္ပါတယ္ ဆရာ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာရယ္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀က အဆင္ေျပေတာ့မယ္ဆိုရင္ ျပႆနာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု တက္ေတာ့တာပဲ ဆရာ။
ကြ်န္ေတာ့္မွာက အေဖေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကတဲက ဆံုးသြားတာပါ ဆရာ။ အေမ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္နဲ႔ အေမဆို စိတ္ဆင္းရဲရတာ ခနခနပါပဲ။ အခုေတာ့ အဲဒါေတြ ကြ်န္ေတာ္ေနာင္တ ရပါၿပီဆရာရယ္။ အေမအိုႀကီးကို လုပ္ေကြ်းပါေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီလိုလဲ စိတ္ေကာင္း၀င္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ အေျခအေနက အဆင္မေျပေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္ေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္လြန္းလို႔ပါ။ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကူညီေပးပါ ဆရာရယ္ဟု ေျပာေလေတာ့၏။
ဒီလိုရွိတယ္ ေမာင္ေအာင္မင္းရဲ့။ လူေတြမွာက ဘယ္ေတာ့မွ မျပစ္မွားရမယ့္ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး ရွိတယ္။ ျပစ္မွားမိရင္ အႏၲရာယ္ဆိုး က်ရင္က် မက်ရင္လည္း အခုလို ဘာလုပ္လုပ္ အရာမထင္တဲ့အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးနဲ႕ ႀကံဳရတတ္တယ္။ ယၾတာေခ်လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မရဘူး။ ဒီဘ၀မွာတင္ မဟုတ္ဘူး။ အတိတ္ဘ၀ တစ္ခုခုတုန္းက က်ဴးလြန္မိရင္ေတာင္ ဒီဘ၀မွာ လာၿပီး ဒုကၡေပးႏိုင္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးကို ေတာင္းပန္ပြဲေတြ လုပ္ၿပီး ေတာင္းပန္ရတယ္ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ ေမာင္မင္းေအာင္က... လုပ္ဆို လုပ္ပါ့မယ္ ဆရာရယ္ဟု ျပန္လေျပာေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး ေတာင္းပန္နည္းကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပလိုက္ေလေတာ့၏။
လုပ္ရမည့္ေန႔..........
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ကိုယ္ရဲ့ေမြးေန႔မွာ လုပ္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ အခ်ိန္ကေတာ့ မနက္ေစာေစာ (၅)နာရီ လူေျခတိတ္ခ်ိန္မွာ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ လုပ္ရမယ္။
ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ထမင္းစားပြဲ၀ိုင္းႀကီး ခင္းၿပီးေတာ့ အဲဒီစားပြဲ ၀ိုင္းေပၚမွာ ပန္းကန္ဆယ္ခ်ပ္တင္။ အလယ္မွာက ပန္းကန္ျပား အႀကီးတစ္ခ်ပ္ထား။ ပန္းကန္ျပား လတ္လတ္ (၉)လံုးကိုေတာ့ ေဘးမွာထားရမယ္။ သစ္သီး ဆယ္မ်ိဳးကို လွီးခြ်တ္ၿပီး ပန္းကန္ျပား တစ္ခ်ပ္ဆီမွာ ထည့္ရမယ္။ (၉)ခ်ပ္ျပည့္ေအာင္ ထည့္ရမယ္။ အလယ္က ပန္းကန္ျပားႀကီးမွာေတာ့ သစ္သီးဆယ္မ်ိဳး လွီးခြ်တ္ၿပီး ထည့္ရမယ္။ ေနာက္ၿပီး ပန္းကန္ျပားတိုင္းမွာ ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္ဆီ ထြန္းရမယ္။ ေသာက္ေတာ္ေရ တစ္ခြက္စီလဲ ပါရ မယ္။ အေမႊးတိုင္ တစ္တိုင္စီလည္း ပါရမယ္။
ပူေဇာ္ကပ္လွဴပံုႏွင့္ အျပစ္မ်ား ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပံု
အစမထင္တဲ့ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ဘ၀တစ္ေကြ႕ေကြ႕မွာ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးကို ျပစ္မွားမိခဲ့ရင္ ထိုအျပစ္က ေျပေစေၾကာင္း ေလးေလးနက္နက္ ေတာင္းပန္ရမယ္။ ေအာက္က ဂါထာကိုလည္း ရြတ္ရမယ္။
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးဂါထာ
ဗုဒၶါ ပေစၥက ဗုဒၶါစ ၊ ရဟႏၲာ အဂၢသာ၀ကာ။
မာတာပိတု ဂု႐ုသတၳာ ၊ ဓမၼေဒသကာစ ဒါယကာ။
ဣေမ ဒသ မဟာဂုေဏ ၊ အဟံ ၀ႏၵာမိ သဗၺဒါ။
ဗုဒၶါစ၊ ဘုရားရွင္အား၎။ ပေစၥကဗုဒၶါ၊ ပေစၥကဗုဒၶါအား၎။ ရဟႏၲာစ၊ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တို႔အား၎။ အဂၢသာ၀ကာစ၊ အရွင္သာရိ ပုတၱရာႏွင့္ အရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔ အေပၚ၌၎။ မာတာစ ၊ ေမြးေက်းဇူးရွင္ မိခင္အေပၚ၌၎။ ပိတုစ၊ ေကြ်းေက်းဇူးရွင္ ဖခင္အေပၚ၌၎။ ဒါယကာစ၊ ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ ဖူးေသာ သူတို႔အေပၚ၌၎။ ဓမၼေဒသကာစ၊ တရားေတာ္ျမတ္ ေဟာညြန္အပ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တို႔ အေပၚ၌၎။
ဣေမ ဒသ မဟာဂုေဏ ၊ ဤေက်းဇူးေတာ္ျမတ္ (၁၀)ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား။ အဟံ၊ အကြ်ႏ္ုပ္သည္။ သဗၺဒါ၊ အခါမလတ္။ ၀ႏၵာမိ၊ ရွစ္ခိုးအပ္ပါသည္ အရွင္ဘုရား။
အဲဒီနည္းနဲ႔ တစ္ပါတ္ကို တစ္ႀကိမ္က် (၁၀)ခါျပည့္ေအာင္ ေလးေလးနက္နက္ လုပ္ရမယ္။ ေမာင္ေအာင္မင္းရဲ့ စိတ္ထဲမွာ အဲဒီ အျပစ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ယံုၾကည္သြားတဲ့အထိ လုပ္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာျပလိုက္ေလေတာ့သတည္း။
သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္
၎သည္ ကြ်ႏ္ုပ္အခန္းတြင္ ျမတ္စြာဘုရားအား အရင္ရွစ္ခိုးေလ၏။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ကြ်ပ္၏ ေဗဒင္ေဟာေသာ ခံုေရွ႕တြင္ ထိုင္၍ ကြ်ႏ္ုပ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ တဟီးဟီးခ်ံဳးပြဲခ်၍ ငိုေလေတာ့၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း လြန္စြာအံ့အား သင့္၍ သြား၏။ ေခတၱခဏမွ်လည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားေလရာ ထိုသူအား ကြ်ႏ္ုပ္ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ စကား မေျပာႏိုင္ပဲ တိတ္ဆိတ္ဆြံအ သြားရေလေတာ့၏။
၎သည္ (၃)မိနစ္ခန္႔ အားရပါးရ ႐ိႈက္ႀကီးတငင္ ငိုေၾကြးေလ၏။ သံုးမိနစ္ခန္႔ၾကာမွပင္ အနည္းငယ္ အငိုတိတ္ သြားေလ၏။ ၿပီးမွ ကြ်ႏ္ုပ္ကိုလည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ၾကည့္၍ ကန္ေတာ့ပါဆရာရယ္ဟု တိုးတိတ္ေၾကကြဲ ေနေသာ အသံျဖင့္ ေျပာေလေတာ့၏။ ထိုအခါၾကမွ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ဘယ္လိုျဖစ္လို႔လည္းဗ်ာ။ ဘာအခက္အခဲမ်ား ရွိလို႔လည္း။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာကူညီေပးရမလဲဟု ေမးလိုက္ရာ ၎က....
အေမ့ကို သတိရလို႔ပါ ဆရာရယ္ဟု ေျပာရင္း မ်က္ရည္မ်ား ေတြေတြ က်လာျပန္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း သူ၏စကားသံေၾကာင့္ အံ့ၾသယံုတင္မက က်က္ေသပါ ေသသြားရေလ၏။ အသက္(၃၀)ေလာက္ရွိတဲ့ ေယာက်္ား ရင့္မာႀကီး တစ္ေယာက္က အေမကို သတိရလို႔ ငိုေနတာတဲ့။ ကြ်ႏ္ုပ္ သူ႕ကို အျပစ္မတင္ရက္ပါ။ ကြ်ႏု္ပ္သည္လည္း မ်က္ရည္မက်သည့္္ တိုင္ေအာင္ အေမကို သတိရေသာစိတ္ တမ္းတေသာစိတ္မ်ားျဖင့္ အၿမဲ ငိုေကြ်းေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ထို႔ေနာက္ သူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္အား ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပေလေတာ့၏။
ဒီလိုပါ ဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္နာမည္က ေအာင္မင္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ ဇာတိကေတာ့ အညာဇာတိပါ ဆရာရယ္။ ဒီထိုင္းနိုင္ငံကို ေရာက္ေနတာ (၁၀)ႏွစ္ေတာင္ ရွိပါၿပီ။ ေရာက္ကတည္းက ျမန္မာျပည္ကို မျပန္ျဖစ္ေတာ့တာ ဒီေန႔အထိဆိုပါေတာ့။ တစ္ႏွစ္မွလည္း အဆင္မေျပပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ဘ၀က အရမ္းလည္း ၾကမ္းတမ္းလြန္းပါ တယ္။ အင္ဒိုေရာက္ မေလးရွားေရာက္ အစံုပါပဲ။ အလုပ္ဆိုရင္လည္း ေရအလုပ္ ကုန္းအလုပ္ အလုပ္ၾကမ္း အစံု လုပ္ပါတယ္ ဆရာ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာရယ္ ကြ်န္ေတာ့္ဘ၀က အဆင္ေျပေတာ့မယ္ဆိုရင္ ျပႆနာ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခု တက္ေတာ့တာပဲ ဆရာ။
ကြ်န္ေတာ့္မွာက အေဖေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကတဲက ဆံုးသြားတာပါ ဆရာ။ အေမ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ေတာ္ေတာ္ဆိုးခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္နဲ႔ အေမဆို စိတ္ဆင္းရဲရတာ ခနခနပါပဲ။ အခုေတာ့ အဲဒါေတြ ကြ်န္ေတာ္ေနာင္တ ရပါၿပီဆရာရယ္။ အေမအိုႀကီးကို လုပ္ေကြ်းပါေတာ့မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီလိုလဲ စိတ္ေကာင္း၀င္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရဲ့ အေျခအေနက အဆင္မေျပေတာ့ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ မျဖစ္ေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္လြန္းလို႔ပါ။ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ့္ကို ကူညီေပးပါ ဆရာရယ္ဟု ေျပာေလေတာ့၏။
ဒီလိုရွိတယ္ ေမာင္ေအာင္မင္းရဲ့။ လူေတြမွာက ဘယ္ေတာ့မွ မျပစ္မွားရမယ့္ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး ရွိတယ္။ ျပစ္မွားမိရင္ အႏၲရာယ္ဆိုး က်ရင္က် မက်ရင္လည္း အခုလို ဘာလုပ္လုပ္ အရာမထင္တဲ့အျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးနဲ႕ ႀကံဳရတတ္တယ္။ ယၾတာေခ်လို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မရဘူး။ ဒီဘ၀မွာတင္ မဟုတ္ဘူး။ အတိတ္ဘ၀ တစ္ခုခုတုန္းက က်ဴးလြန္မိရင္ေတာင္ ဒီဘ၀မွာ လာၿပီး ဒုကၡေပးႏိုင္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးဆိုရင္ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးကို ေတာင္းပန္ပြဲေတြ လုပ္ၿပီး ေတာင္းပန္ရတယ္ဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ ေမာင္မင္းေအာင္က... လုပ္ဆို လုပ္ပါ့မယ္ ဆရာရယ္ဟု ျပန္လေျပာေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါး ေတာင္းပန္နည္းကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပလိုက္ေလေတာ့၏။
လုပ္ရမည့္ေန႔..........
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ကိုယ္ရဲ့ေမြးေန႔မွာ လုပ္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ အခ်ိန္ကေတာ့ မနက္ေစာေစာ (၅)နာရီ လူေျခတိတ္ခ်ိန္မွာ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ လုပ္ရမယ္။
ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ထမင္းစားပြဲ၀ိုင္းႀကီး ခင္းၿပီးေတာ့ အဲဒီစားပြဲ ၀ိုင္းေပၚမွာ ပန္းကန္ဆယ္ခ်ပ္တင္။ အလယ္မွာက ပန္းကန္ျပား အႀကီးတစ္ခ်ပ္ထား။ ပန္းကန္ျပား လတ္လတ္ (၉)လံုးကိုေတာ့ ေဘးမွာထားရမယ္။ သစ္သီး ဆယ္မ်ိဳးကို လွီးခြ်တ္ၿပီး ပန္းကန္ျပား တစ္ခ်ပ္ဆီမွာ ထည့္ရမယ္။ (၉)ခ်ပ္ျပည့္ေအာင္ ထည့္ရမယ္။ အလယ္က ပန္းကန္ျပားႀကီးမွာေတာ့ သစ္သီးဆယ္မ်ိဳး လွီးခြ်တ္ၿပီး ထည့္ရမယ္။ ေနာက္ၿပီး ပန္းကန္ျပားတိုင္းမွာ ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္ဆီ ထြန္းရမယ္။ ေသာက္ေတာ္ေရ တစ္ခြက္စီလဲ ပါရ မယ္။ အေမႊးတိုင္ တစ္တိုင္စီလည္း ပါရမယ္။
ပူေဇာ္ကပ္လွဴပံုႏွင့္ အျပစ္မ်ား ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ပံု
အစမထင္တဲ့ သံသရာတစ္ေလွ်ာက္ ဘ၀တစ္ေကြ႕ေကြ႕မွာ ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးကို ျပစ္မွားမိခဲ့ရင္ ထိုအျပစ္က ေျပေစေၾကာင္း ေလးေလးနက္နက္ ေတာင္းပန္ရမယ္။ ေအာက္က ဂါထာကိုလည္း ရြတ္ရမယ္။
ခင္ပြန္းႀကီးဆယ္ပါးဂါထာ
ဗုဒၶါ ပေစၥက ဗုဒၶါစ ၊ ရဟႏၲာ အဂၢသာ၀ကာ။
မာတာပိတု ဂု႐ုသတၳာ ၊ ဓမၼေဒသကာစ ဒါယကာ။
ဣေမ ဒသ မဟာဂုေဏ ၊ အဟံ ၀ႏၵာမိ သဗၺဒါ။
ဗုဒၶါစ၊ ဘုရားရွင္အား၎။ ပေစၥကဗုဒၶါ၊ ပေစၥကဗုဒၶါအား၎။ ရဟႏၲာစ၊ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္တို႔အား၎။ အဂၢသာ၀ကာစ၊ အရွင္သာရိ ပုတၱရာႏွင့္ အရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔ အေပၚ၌၎။ မာတာစ ၊ ေမြးေက်းဇူးရွင္ မိခင္အေပၚ၌၎။ ပိတုစ၊ ေကြ်းေက်းဇူးရွင္ ဖခင္အေပၚ၌၎။ ဒါယကာစ၊ ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ ဖူးေသာ သူတို႔အေပၚ၌၎။ ဓမၼေဒသကာစ၊ တရားေတာ္ျမတ္ ေဟာညြန္အပ္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တို႔ အေပၚ၌၎။
ဣေမ ဒသ မဟာဂုေဏ ၊ ဤေက်းဇူးေတာ္ျမတ္ (၁၀)ပါးေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔အား။ အဟံ၊ အကြ်ႏ္ုပ္သည္။ သဗၺဒါ၊ အခါမလတ္။ ၀ႏၵာမိ၊ ရွစ္ခိုးအပ္ပါသည္ အရွင္ဘုရား။
အဲဒီနည္းနဲ႔ တစ္ပါတ္ကို တစ္ႀကိမ္က် (၁၀)ခါျပည့္ေအာင္ ေလးေလးနက္နက္ လုပ္ရမယ္။ ေမာင္ေအာင္မင္းရဲ့ စိတ္ထဲမွာ အဲဒီ အျပစ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူးလို႔ ယံုၾကည္သြားတဲ့အထိ လုပ္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ ေကာင္းတာေပါ့ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေျပာျပလိုက္ေလေတာ့သတည္း။
သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္
0 comments:
Post a Comment